Forðandi tengsl (Avoidant Attachment):
Uppeldi sem getur leitt til forðandi tengslamynstra:
- Umönnunaraðili var fjarlægur eða ótiltækur tilfinningalega.
- Barnið lærði að tilfinningar væru ekki velkomnar eða öruggar til tjáningar.
- Foreldrar gætu hafa verið of áherslumiklir á sjálfstæði barnsins eða sýnt tilfinningakulda.
Dæmi um uppeldisaðferðir:
- Þegar barnið sýndi vanlíðan, var því sagt að „hætta þessu væli“ eða „vera sterkt“.
- Foreldri sýndi lítið sem ekkert ástúðlegt atferli eins og knús eða klapp.
- Barnið lærði að treysta frekar á sjálft sig en að leita til annarra um stuðning.
Einkenni:
- Fólk á erfitt með að mynda djúpa nánd og treysta öðrum.
- Hneigist til að forðast tilfinningaleg tengsl.
- Ver mikla orku í að halda sjálfstæði og sjálfsstjórn.
Dæmi:
- Þegar maki þeirra vill ræða tilfinningar eða vandamál, loka þau sig af eða breyta um umræðuefni.
- Geta átt auðvelt með að segja „ég þarf bara pláss“ og einangra sig í lengri tíma.
Hvernig fólk þekkir þetta tengslamynstur:
- Ef það upplifir oft þörf fyrir að fjarlægjast maka sinn þegar nánd eykst.
- Ef það upplifir streitu eða óþægindi þegar maki vill meiri tilfinningalega tengingu.
Og eitt áhugavert – þau sem eru kvíðin byrja oft með þeim sem eru í forðun!
